’t Waren jaren van klamme handen,
van die bajesboten aan de Zaan
Werk en geld waren zij, de vreemde
gevangenen – Protest zwelde aan 

Van ’t lokale bestuur kwam geen “nee”
tijdens het Zaanse beraad
Er kwam, op een enkeling na,
geen bezwaar tegen ’t plan B&W

Men luisterde wel naar berichten
van Amnesty en jaja, men knikte,
men snifte en wikte, maar voor
verzet zou men nimmer nooit zwichten!

En verhalen, ze mochten niet baten,
over angst, over zelfmoord – Nee,
doofstom waren zij met een stem,
zij zouden het volmondig zo laten 

Ja, redeneren kunnen zovelen
Politici nog wel het beste – Alleen,
’t heeft met waarheid niets gemeen
’t gaat erom met de woorden te spelen

“Stop de waanzin! Nu meteen!”
klonk het uit hees geworden kelen
“Weg met de Zaanse Schande!”
Werd het ooit wel gehoord?

Hoe veel nog hebben zich verhangen,
hoeveel zijn in isolatie gesmoord,
vermoord de wil om te leven, om
enkel economisch belangen?

Zaans lef, waar was nu de moed?
Die geschiedenis is zo duister en laf
Zullen Zaanse koren ooit zingen hiervan,
van de haat die hierdoor werd gevoed? 

Joke Kaviaar