Home 2017-09-17T14:28:04+00:00
Loading...

Perronverdriet

daar gaat de trein naar Krommenie
had jij het al door?
vertrekt van spoor één
in plaats van twee
potverdrie
vanwege het nieuwe passeerspoor
van dit station
gaat ie van een ander perron
en gaat er dan spoorslags vandoor
de omroep zwijgt in alle talen
wie kan zo de trein nog halen?
dat is balen
dat is slecht
maar wel mag worden gezegd
dat de trein rijdt
en nu ‘ns wél op tijd
zo ben ik in de weer
met het treinverkeer
in Wormerveer
tot mijn spijt
voorlopig tot hier
bij perrongelúk weer verder
en dan later terug op vier 

(c) Klaas H. Wezel

Gedichten Klaas H. Wezel|

Ganzenparadijs

Wij laten de weilanden bewegen

door onze bonte donzendracht

met onze snavels trekken wij

aan het verse jonge gras en

doorstaan alle seizoenen met gemak.

Toevallig zijn wij in groepsverband

in dit zachte groene mals geland

waar de zomerzon een stralenkring

schijnt rond elke malle donzen hals.

Vanuit de volle buikjes roepen

wij onze gakgeluidjes en maken 

met stampende vleugels

onder een Zaanse hemel

dit laagland nog platter dan plat.

Het lijkt erop we hebben hier
in dit veenrijk gat met veel plezier

ons ganzenparadijs gevonden.

(c) Joke Konijn

Gedichten Joke Konijn|

Ontmoeting by the river

(vrij naar Rutger Kopland)

Zoveel gerechten
vraag me naar Toscane
noem Frankrijk
ik zie ze voor me
de restaurantjes met hun
fameuze streekgerechten

In Madrid, met zijn tapasbars, ik
heb ze gezien en geproefd

Met gemak en met
droge ogen kan ik denken
aan de terrasjes met vrienden
waar we Brugse Leffe dronken
daar ben ik werkelijk hard in

…Maar Foodfestival
aan de Zaan
in de Zaanbocht
Op een zomeravond,
WOW!

(c)Geraldine Bank-Caenen,
ter gelegenheid van het Foodfestival aan de Zaan in Wormerveer

Gedichten Geraldine Bank-Caenen|

Spaanse bezetting

Nederland waterland
Heeft de strijd gewonnen
Wel een beetje jammer
Dat de troep hier achterblijft
Snel weer ons herpakken
En dichten al de wonden
Onze Zaanse huisjes
Worden nimmer ingelijfd

(c)Thijs de Lange,

Ter gelegenheid van PinksterZaan,
Revival van het Zaans Ontzet

Gedichten Thijs de Lange|

Lammetje in de Schaalsmeerpolder

Met je wollen krulletjes
en je wiebelende hoofdje met
oortjes als propellertjes
stuntelend in het te hoge gras
zoeken je nieuwsgierige oogjes
en een blatend stemmetje
dat trilt en knijpt
zo heerlijk hoog en ongerijpt.

Jouw stompe snoetje dat zich
duwend slikt in de warme holte
van een gevonden uier waar
je kleine tongetje de melk
gretig drinkt je zwiept je
staartje fanatiek en kromt
je ruggetje zich in een boogje
boven je veel te grote pootjes.

Soms ren je dol de kudde rond
en leg je je daarna lui in de zon
klim je op je moeders rug
waar je je zachte hoefjes laat
verdwijnen in de dichte vacht
het lijkt net of je kijkt en trots
vanaf de ronde wollen troon
mij uitlacht.

Lammetje ik ben jaloers op jou
op je ongecompliceerde jonge leven
wat zou ik je graag willen stelen
ik onderbreek je spel en verdeel je
in fijne plakjes op mijn bord
langzaam kauwend eet ik je op
in de hoop dat jouw geluk
mij vult in wat ik kwijt ben.

(c) Joke Konijn

Gedichten Joke Konijn|

Het is gedaan.

Word ik zo stom…
als het achtereind van mijn achternaam?
Eens was ik zo voornaam,
maar die status is naar de maan.
Wie wil er hulp? Ik kom er aan!
Nu loop ik doelloos in de Koog
en langs de Zaan,
op zoek met het oog op een baan
en zie slechts soms vacatures staan
van bedrijven aan de Zaan.
Maar zien ze mij wel zitten?
Zien ze mij wel staan?
Staat mijn aanbod hen wel aan?
Het eindigt steeds:
Bedankt meneer Klaas, helaas…
ik word niet uw baas, U kunt wel gaan.
Zo gaat het met mij en dat maakt me niet blij.
Want ik heb zo mijn best gedaan,
maar zie mij aan de afwas staan,
als ik de rest van het huishouden
ook al heb gedaan. Zó is er geen bal meer aan.
Het licht gaat uit… misschien weer aan.
De rekeningen én het gevoel zijn:
NIET VOLDAAN!
Daar komt weer een deurwaarder aan.
Wat heeft die man een baan!
Hij ziet al gauw… de televisie staan.
En geeft zijn eigen visie aan.
Ik voel me als een kat in het nauw,
moet die TV nu ook al gaan? Al gauw?
Waaruit bestaat nu eigenlijk mijn bestaan?
Waar denken al die heren aan?
Schulden?, schulden!?
Het Schuldensanerings-tijdperk breekt aan.
Hulde, hulde! … Aan de deurwaarders
van Koog aan de Zaan.
Het is met mij gedaan!

(c) Klaas H. Wezel,
vrijwilliger Schulddienstverlening

Gedichten Klaas H. Wezel|