Gisteren zetten wethouder Sanna Munnikendam en ik met de ganzenveer handtekeningen onder een ‘verklaring van herbenoeming’ tijdens een feestelijke bijeenkomst op het Zaanse stadhuis. De komende twee jaar ben ik – dit keer alleen – Stadsdichter075 en zet daarmee een mooie traditie voort. Al vanaf 2007 heeft Zaanstad een stadsdichter. Mijn voorgangers zijn Hans Kuyper, Bas Husslage, Mandy Pijl, Kees Jan Sierhuis en Jeroen van Leeuwen. Stadsdichters schrijven geschiedenis, allemaal net even anders;-) Ik liet mij door hen inspireren, stal regels uit hun repertoire en schreef daarmee een gedicht voor deze eervolle herbenoeming.

De Zaanse Bron

We moesten eens nodig gaan zoeken naar de bronnen van de Zaan
Al wisten wij uit de boeken dat die eig’lijk niet bestaan

Zaans DNA is haast en nieuwigheid, een sterke eigenheid

Aanpakkers zijn wij!

Een tanig volk van stank doorstoken kokerij
De onzichtbare taaiheid ligt verborgen in elke vezel
en daarmee bewegen we, malen we de polders droog
en vullen we de kolkende rivier. Het vuilgroene lint
Het hart van deze langgerekte stad ligt op de tong
waarop woorden smelten als chocolade
en ook worden ingeslikt

Hier aan het water, op het trilveen, drijft een stad om op te vreten
Een onke plek die wat heeft te bieden aan
een ieder die haar op waarde schat

Hier aan de rivier die niet eindigt en ook nooit begon
zijn Zaankanters de inspiratiebron voor schrijvers
die tussen het buigende riet de kabbelende woorden vangen
de pen in inkt dopen en schrijven op
Zaans handgeschept papier

Dichter
bij de bron
kun je niet komen

@ellis van atten – stadsdichter075
Met dank aan voorganger stadsdichters Hans Kuyper, Bas Husslage, Mandy Pijl, Kees Jan Sierhuis en Jeroen van Leeuwen voor hun inspiratie.