Op 21 mei 2017: Vandaag gaat het LOS in de ROS, met een draaiorgel, de drummers van Kalentura, de mannen van het Kapiteinskoor en het nieuwe Rosmolenwijkgedicht ‘De Ros’ van onze nieuwe stadsdichter Jeroen van Leeuwen! Het buurthuis voelt vandaag even als het centrum tijdens de lancering van MijnRosmolenwijk.nl Maar vanaf nu dus ook centraal op het wereldwijdeweb!

De Ros

Mag ik even de aandacht?

Nou, even dan..

Meester Jan bouwde zonnestraal-straten in schaduw van de Zwaardemaker.

Laten we  een praatje maken over de vroegere oevers van de Zaan.

Raadsels vol verbazing over rood paardenhaar daar in een molen teruggevonden.

Buurt van bevrijding zonder handen op een rug gebonden.

Vroeger werd de oost- met de westoever door een café-brug verbonden.

Goud is de koperen weerkaatsing van gezond licht.

Heel langzaam gerenoveerd ging weer de wond dicht.

Ronddolend door de Rosmolen, bezorg mooie enveloppen als een postbode.

Gekleurde geuren, knof- en bieslook, kamperfoelie voelsprieten van vertrouwen.

Binnenstebuiten hier blijft de kruidenier klanten houden.

Fabrieken werden complexen vol startende mensen in appartementen,

te koop voor een vast bedrag en rente.

Van arbeiderswijk tot bar weinig strijd , tevreden leven in vredestijd.

Tijd vliegt vleugels hebben greep op de  bewoners.

Tussen toen en nu loopt een dunne streep door de gewoontes.

Ronddolend door de Rosmolen, bezorg mooie enveloppen als een postbode.

Liefdesbrieven voor een buurt met karakter ingeprent.

Tussen de rivier, de Bernardbrug het in ’t Veldpark in gerend.

Daar vond ik dit gedicht op de grond.

Er stond: Rosmolen buurtplatvorm, de cirkel is rond.

 Jeroen van Leeuwen 2017