Donderdag 6 juli 2017: Een bijeenkomst georganiseerd door Gemeente Zaanstad met partners in cultuur. CULTUUR IN ZAANSTAD: voorsorteren op de toekomst. De stadsdichters schreven samen een gedicht, pasten het tijdens de discussie nog aan en klommen op de zeepkist.

Cultuur op de Zeepkist

Boven op de zeepkist gestapt
Schreeuw en spreek met verstand
Cultuur is geen business plan

Knappe koppen met de grote K clusteren ideeën bij elkaar
cultiveren kunstig de poldercultuur in het Zaanse groen
Het domein van kunstprofessionelen en amateuren
opent de deuren voor wie het nodig heeft op recept
Genezing wetenschappelijk bewezen wordt met muziek ingezet
Sociaal bewegende klanken klinken door in een ander domein
De kunst is geen pillenfabriek, wel een alternatief medicijn
dat aftakeling stopt in het brein en het bloed sneller laat stromen
in creativiteit kunnen alle elementen van het leven samenkomen
Jongeren rappen curatief ouderen de eenzaamheid uit
‘Dag jongen, fijn samen muziek te maken en
Een breder publiek te raken.’ Cultuur stroomt

Vanuit drassig moerassige velden stroomt cultuur uit de kelder.
Vurig menselijke wensen herkenbaar door rookmelders.
Scanners en antennes zenden vele evenementen over

de stedelijke grenzen zo verbeteren successen.
Zevende hemel ligt hiernaast op de zaanse schans.
Ganzenbord uit de put grijp gewoon de laatste kans.
Maak een handstand en wees gelukkig in deze stad.
Met het hart op de juiste plaats..dus nu weet je dat. Het klopt Het klopt.

Zaanstad verhoogt de hoogste lat door verder te leren.
Soms is het ongewoon, een kwestie van experimenteren.
De stem terug bij de Hembrug maakt verbale munitie.
Innovatieve denktanken werken op intuïtie.
Uitwisseling van gevoel in beeld door deze taal.
Stromend water, de stroom geladen tot over het Noordzeekanaal.

Van kinds af aan verbonden door cultuur. Muzikaal geheugen zo lang geduld duurt.
Voorkomt dat nieuwe ouderen vereenzamen.
Leven doen we niet alleen, leven doen we samen.

Boven op de zeepkist gestapt
Schreeuw en spreek met verstand
Cultuur is geen business plan
Maar leeft en kleeft in de hand
Van artiesten en kunstenaars
Met aparte streken
Penselen schilderen plaatjes
Vol van deze hartekreten

Koninginnen, paarden en lopers blazen enthousiast van de toren
Bouwen spelverdelend luchtkastelen met toekomstmuziek
Trappelen voorgesorteerd achter haaientanden om voorrang te verlenen
aan participerende pionnen die het echte spel van cultuur spelen
Zij – onbevangen zonder regie – zijn het zuurstof in het water
De fotosynthese in het groen. De kunstkatalysators
Mannen in pakken op maat, vrouwen in hun sluiers
Meisjes op klompen, jongens van de straat
Stuiterende peuters, baby’s in de luiers

Boven op de zeepkist gestapt
Schreeuw en spreek met verstand
Cultuur is geen business plan

Maar leeft en kleeft in de hand
Van artiesten en kunstenaars
Met aparte streken
Penselen schilderen plaatjes
Vol van deze hartekreten

Op 21 mei 2017: Vandaag gaat het LOS in de ROS, met een draaiorgel, de drummers van Kalentura, de mannen van het Kapiteinskoor en het nieuwe Rosmolenwijkgedicht ‘De Ros’ van onze nieuwe stadsdichter Jeroen van Leeuwen! Het buurthuis voelt vandaag even als het centrum tijdens de lancering van MijnRosmolenwijk.nl Maar vanaf nu dus ook centraal op het wereldwijdeweb!

De Ros

Mag ik even de aandacht?

Nou, even dan..

Meester Jan bouwde zonnestraal-straten in schaduw van de Zwaardemaker.

Laten we  een praatje maken over de vroegere oevers van de Zaan.

Raadsels vol verbazing over rood paardenhaar daar in een molen teruggevonden.

Buurt van bevrijding zonder handen op een rug gebonden.

Vroeger werd de oost- met de westoever door een café-brug verbonden.

Goud is de koperen weerkaatsing van gezond licht.

Heel langzaam gerenoveerd ging weer de wond dicht.

Ronddolend door de Rosmolen, bezorg mooie enveloppen als een postbode.

Gekleurde geuren, knof- en bieslook, kamperfoelie voelsprieten van vertrouwen.

Binnenstebuiten hier blijft de kruidenier klanten houden.

Fabrieken werden complexen vol startende mensen in appartementen,

te koop voor een vast bedrag en rente.

Van arbeiderswijk tot bar weinig strijd , tevreden leven in vredestijd.

Tijd vliegt vleugels hebben greep op de  bewoners.

Tussen toen en nu loopt een dunne streep door de gewoontes.

Ronddolend door de Rosmolen, bezorg mooie enveloppen als een postbode.

Liefdesbrieven voor een buurt met karakter ingeprent.

Tussen de rivier, de Bernardbrug het in ’t Veldpark in gerend.

Daar vond ik dit gedicht op de grond.

Er stond: Rosmolen buurtplatvorm, de cirkel is rond.

 Jeroen van Leeuwen 2017