Zaans Laf

’t Waren jaren van klamme handen,
van die bajesboten aan de Zaan
Werk en geld waren zij, de vreemde
gevangenen – Protest zwelde aan 

Van ’t lokale bestuur kwam geen “nee”
tijdens het Zaanse beraad
Er kwam, op een enkeling na,
geen bezwaar tegen ’t plan B&W

Men luisterde wel naar berichten
van Amnesty en jaja, men knikte,
men snifte en wikte, maar voor
verzet zou men nimmer nooit zwichten!

En verhalen, ze mochten niet baten,
over angst, over zelfmoord – Nee,
doofstom waren zij met een stem,
zij zouden het volmondig zo laten 

Ja, redeneren kunnen zovelen
Politici nog wel het beste – Alleen,
’t heeft met waarheid niets gemeen
’t gaat erom met de woorden te spelen

“Stop de waanzin! Nu meteen!”
klonk het uit hees geworden kelen
“Weg met de Zaanse Schande!”
Werd het ooit wel gehoord?

Hoe veel nog hebben zich verhangen,
hoeveel zijn in isolatie gesmoord,
vermoord de wil om te leven, om
enkel economisch belangen?

Zaans lef, waar was nu de moed?
Die geschiedenis is zo duister en laf
Zullen Zaanse koren ooit zingen hiervan,
van de haat die hierdoor werd gevoed? 

Joke Kaviaar

2019-02-03T11:13:36+00:00 Gedichten Joke Kaviaar|

Zaandijk (een vroolijke klompendansch)

In duizend tinten zoo groen, schouder aan
schouder, gevelt Zaandijk langs haar oever
waar de oude houtbouw bewaard is gebleven
vol lof klost folklore op klompen door het dorp
terwijl Zaanwater traag aan de kade sabbelt 

Hoe bleek de dood als van Weefhuis
tot Domineestuin het hart klopt dat
met de hand dik in groen is ingekwast 

In Zaandijk kennen ze geen kapsones
Wel eigenwaarde

(c) Kees-Jan Sierhuis

2017-09-12T19:34:29+00:00 Gedichten Kees-Jan Sierhuis|

Jongens van de pont (op Molletjesveer)

Op zon- en zomerdagen
Draaien, draaien rond

Aan wiel
Verbeten krachten

Inspanning om de mond
Varen ons
Naar  d’overkant
De jongens van de pont

Ratelend gaat de ketting strak
Bruingebrand de konen
Sieren parels lichaamsvocht
Biceps van Zaanse zonen
Ze brengen ons de overtocht

Op zon- en zomerdagen
Draaien, draaien rond
Aan wiel
Vereende krachten
Ongestoord
Weinig woord
Trekken, trekken voort
Tot aan het zomers avondrood
De jongens van de pont

(c) Mandy Pijl

2017-09-12T19:39:45+00:00 Gedichten Mandy Pijl|

De mooiste herberg van Nederland

Ik heb heimwee naar het
verre verleden 

Dan creëer ik mijn eigen
magische beelden:

De oude wind en de straten, ongeplaveid
donker, met misschien ergens
een lantaren, enige troost 

Reizigers, over het water
van ver gekomen in het
duister, de mist
verlangen naar onderdak. 

Een houten pand stond
400 jaar te wachten om
‘herinnerd’ te blijven:
Vakmensen hebben de ziel
gevonden en ontrafeld.

Nu dwaal ik in mijn eigen beelden
die werkelijkheid werden.
Met dank aan de vakkunde
tot kunst verheven! 

(c) Geraldine Bank- Caenen

2017-09-12T19:43:50+00:00 Gedichten Geraldine Bank-Caenen|

ZAANSTAD CENTRUM

Ik heb het geprobeerd
Keer op keer de borden:
 
ZAANSTAD CENTRUM
 
Maar ik kwam er niet
Voor de zekerheid
heb ik de kaart van
Zaanstad uitgeknipt
en op bladgoud geplakt
 
(Toegegeven dat kan
alleen in gedichten
maar iedereen weet dat
de dichter altijd nog
wat goud achter de hand

houdt voor zijn poëzie)
 
Daarna heb ik de stad
ondersteboven op mijn
vinger laten balanceren
 
Mijn vinger wees precies
op de molen de Jonge Dirk

waar de natte aarde zo
mooi om je laarzen sluit 

(c)Kees-Jan Sierhuis

2017-09-12T19:44:53+00:00 Gedichten Kees-Jan Sierhuis|

Klinkt de Fbrk?

Gij dan, hoog ogenden, houders van de stad
en gij, hooggeachte leden van gemeenteraad
hoor toch uw burgers, nóg is het niet te laat,
keer terug op uw schreden van een dwalend pad!

Ofschoon fassaden nieuw in stijl verrezen
voor een stapelgek hotel en fraai stadhuis
verdween aan stedenschoon nu luid geprezen
door de eeuwen heen Zaans erfgoed met man en muis.

Om een filmtheater zo maar te laten wijken,
pas gerenoveerd, het geld spoorslags naar de maan
door in één Cultuurhuis van 30 miljoen op te gaan

is niet wat duizenden van uw burgers blijken
te onderschrijven, de Fabriek draait op ruim één baan.
Gij dan, laat wat waarde heeft bewezen, voortbestaan!

(c)Hans de Roo

2017-09-12T19:46:47+00:00 Gedichten Hans de Roo|

De Zaan

Als een ader stroomt hij door de streek
wordt hij bekeken door fabriek of molen
bevaren door schepen met cacao of kolen
deed hij de industrie van Europa ontstaan
de Zaan 

Kaden bezet met gevulde kisten en vaten
ferm voortgesjouwd door een vrolijk volk
dat hele dagen lang zingt tijdens het praten
morst uren met een lach of een levertraan
de Zaan 

Honderden molende wieken draaiden rond
van hout zagen tot het malen van graan
vervoert over een rivier voort tot de verte
Zo ver verleden, maar wat was het mooi
de Zaan

Zou de Zaan opnieuw die kiem kunnen zijn?
Zou zij economieën kunnen laten bloeien?
opnieuw koren op de molen van Europa?
zo zou het kunnen, nee! moeten gaan!
aan die eeuwige Zaan

(c) P.M. Graas

2017-09-12T20:01:21+00:00 Gedichten P.M. Graas|

Langzaam zakt de zon achter de Zaan

Langzaam zakt de zon achter de Zaan
uitgezakt kijk je nog enige uren naar de t.v.
de ene treurigheid na het andere verschijnt
uitgeput stap je in bed,
hopend op een vredige slaap en
erotische dromen.

Beelden van hypotheeklasten,
gezeik op het werk
auto die het niet meer doet
glunderende bankiers
politici die blijmoedig aankondigen
dat de broekriem aanhalen
goed voor je is.

Geschokt wakker worden
dit is je leven
geknecht door het kapitaal
en verknald door kapitalisten

Even
even  voel je je een revolutionair
verdomd
we zullen redelijk zijn
en het onmogelijke eisen.

(c) Gerrit van den Nieuwendijk

2017-09-12T20:03:58+00:00 Gedichten Gerrit van den Nieuwendijk|

De 150.000ste inwoner van Zaanstad

Stel je de stad voor als een willekeurig
wereldberoemd groengekleurd hotel
Deze geveltjes hebben schansrijk gelijk
De stad vergroeit tot vrolijk pretpark
Met gevaarlijk uitpuilende woningen
Voor het oog dan, want binnen is het
dikke pret, klinken we glazen voor de
toekomst en vegen de lippen met de
rug van de hand, en toch de andere
nog vrij om te leggen om een schouder 

De toekomst is een mooie voor Elin
de 150.001ste inwoner van de stad! 

(c) Kees-Jan Sierhuis, stadsdichter

*Huug van Eijk is de 150 000ste inwoner
van Zaanstad, de dochter van Huug en
Mieke, Elin is dan natuurlijk de 150 001ste inwoner.

2017-09-12T20:05:47+00:00 Gedichten Kees-Jan Sierhuis|