daar gaat de trein naar Krommenie
had jij het al door?
vertrekt van spoor één
in plaats van twee
potverdrie
vanwege het nieuwe passeerspoor
van dit station
gaat ie van een ander perron
en gaat er dan spoorslags vandoor
de omroep zwijgt in alle talen
wie kan zo de trein nog halen?
dat is balen
dat is slecht
maar wel mag worden gezegd
dat de trein rijdt
en nu ‘ns wél op tijd
zo ben ik in de weer
met het treinverkeer
in Wormerveer
tot mijn spijt
voorlopig tot hier
bij perrongelúk weer verder
en dan later terug op vier 

(c) Klaas H. Wezel

Word ik zo stom…
als het achtereind van mijn achternaam?
Eens was ik zo voornaam,
maar die status is naar de maan.
Wie wil er hulp? Ik kom er aan!
Nu loop ik doelloos in de Koog
en langs de Zaan,
op zoek met het oog op een baan
en zie slechts soms vacatures staan
van bedrijven aan de Zaan.
Maar zien ze mij wel zitten?
Zien ze mij wel staan?
Staat mijn aanbod hen wel aan?
Het eindigt steeds:
Bedankt meneer Klaas, helaas…
ik word niet uw baas, U kunt wel gaan.
Zo gaat het met mij en dat maakt me niet blij.
Want ik heb zo mijn best gedaan,
maar zie mij aan de afwas staan,
als ik de rest van het huishouden
ook al heb gedaan. Zó is er geen bal meer aan.
Het licht gaat uit… misschien weer aan.
De rekeningen én het gevoel zijn:
NIET VOLDAAN!
Daar komt weer een deurwaarder aan.
Wat heeft die man een baan!
Hij ziet al gauw… de televisie staan.
En geeft zijn eigen visie aan.
Ik voel me als een kat in het nauw,
moet die TV nu ook al gaan? Al gauw?
Waaruit bestaat nu eigenlijk mijn bestaan?
Waar denken al die heren aan?
Schulden?, schulden!?
Het Schuldensanerings-tijdperk breekt aan.
Hulde, hulde! … Aan de deurwaarders
van Koog aan de Zaan.
Het is met mij gedaan!

(c) Klaas H. Wezel,
vrijwilliger Schulddienstverlening