Irene Sminia is een liefhebber van de kleuren- en klankenrijkdom van de Nederlandse taal. Hierdoor ontstaan van haar hand klankgedichten met hier en daar uitstapjes naar andere talen zoals het Dunglish of Frysk. Onderwerpen zijn humor gepaard aan drama en fantasie vermengd met werkelijkheid. Behalve dichter is Irene beeldend kunstenaar, en ook daarvan zijn overeenkomsten te zien in haar gedichten.
de Zaan
het water van de Zaan,
kolkt
kookt
klotst
tegen de pijlers
van de brug
Zaanstad
Petrograd
de wal keert het water
wild en woest
van oost naar west
en terug
van Neva naar Zaan
de Zaan kantelt
de Zaankanter
raakt kant noch walde stille Zaan
zilverzaan
met zilverzwaan
verzoent zich met wal en schans
Zaanstad Zoenstad(c) Irene Sminia