Langzaam zakt de zon achter de Zaan
uitgezakt kijk je nog enige uren naar de t.v.
de ene treurigheid na het andere verschijnt
uitgeput stap je in bed,
hopend op een vredige slaap en
erotische dromen.

Beelden van hypotheeklasten,
gezeik op het werk
auto die het niet meer doet
glunderende bankiers
politici die blijmoedig aankondigen
dat de broekriem aanhalen
goed voor je is.

Geschokt wakker worden
dit is je leven
geknecht door het kapitaal
en verknald door kapitalisten

Even
even  voel je je een revolutionair
verdomd
we zullen redelijk zijn
en het onmogelijke eisen.

(c) Gerrit van den Nieuwendijk