In deze vroege morgenstond
bij het breken van het licht
tekent mijn ontwakend oog
in neveldauw haar vele
dunne engelen.Dwalend langs het spiegelvlak
van sloten en stille wateren
bedekt een oude mythe
ons natte laagland
mijn moeras.Als witte vleugelslagen
ontstijgen zij het aardse
aanvaarden de terugtocht
naar zonnen en manen
hun vochtige schaduwen
in gouden randen
achterlatend.(c) Joke Konijn
De nacht valt aan de Zaan
Geen schip dat nog de golven slaat
Geen meeuw die door de lucht zal gaan
Alleen een meerkoet, hij die onverlaatZijn gang gelijk een heldendaad
Hij dobbert traag een baan
De maan beschijnt de tocht hij gaat
Hij drijft er koen vandaanDe koetencrawl, hij’s nauwelijks te verdragen
De zwarte deken ruw verstoord
De Zaan, zo kan zij niet behagenIk help hem aan zijn slotakkoord
Met één schot op hem jagen
Tot aan de koetenhemelpoort(c) Mandy Pijl
Eigenwijs is ze
“Aigengeraid” zou ze me toebijten
Waaghals in eigen gelederenEen supertalent op het vlak
van: “Doe maar gewoon!”En Zaanstad’s got talent!
Haar taal kabbelt in een
eigen langgerekte streepjescode
Aan alle kanten ingesloten door weilandenStug op zo’n vertederende manier
Ze is op haar best zolang
ze zeggen kan dat het
“wel eens beter is gegaan”En als niemand kijkt
laat ze me even nurks
tegen haar aan schurken(c) Kees-Jan Sierhuis
Boven de polder
in koud firmament
bezingen duizenden smienten
hun vlucht in cirkels en spiralen
kleven soms samen
tot een vijfkoppig monster
of vormen slangen
welke zich golvend voortbewegen
langs de hemel
als een geschilderd decor
bedekt met grove vegen
uit een wit blauw grijs palet.Soms lijkt het alsof
onzichtbare handen
in de volle wolken roeren
en naar de vogels jagen
vangen en weer loslaten
zodra zij de horizon raken
in één kreet
strooien zij zich uit
slaan zwart witte gaten
schrijven de winter
in donkerpaars water.Herinneringen stromen
verlangen naar zomer
naar zeepgroen licht
boven geurende oevers
van bloemrijk veenmoeras
luchtbellen in het oppervlak
de lauwe sloot
glijdt langs de peddel
in mijn handen
stil en vol
zijn sommige dagen.(c) Joke Konijn
Als men de Vaartbrug heeft gepasseerd
Padlaan achter zich gelaten
Provinciale Weg koen getrotseerd,
doemt daar afvallige der Zaanse Straten:de Kerkstraat.
Langs het blikken lint van zwemfanaten
groeten huizen haaks geposeerd z
ijn wipkippen bij de pomp vrijgelaten
is het de allegaar van bouworde die shockeertDe Kerkstraat
Laat ons haar koesteren, Wormerveers deel
Makkelijker lieten we niets van haar heel
Doch volg ‘t asfalt dat klinkers compenseert
En aanschouw het bekoorlijk tegendeel:de Zaan.
(c) Mandy Pijl
Boven een dijkje in het wijde Wormerland
staat een torenvalk veerkrachtig wind te wieken
gelijk een helikopter boven zee of strand
in surplace, al koekeloerend en maar kiekenwat onder hem bewegen wil als daag’lijks brood.
Met vrome vleugelslag is hij aan het bidden
onderwijl het vizier scherper op het midden,
het doelwit gekrijt en dán, de val voor de stoot.Maar plots op kruisteken schuift ongebeld een fiets
door het beeld, verschrikt de vogel voor even
die wegzwenkt, de nederlaag half toegegeven.Mocht men mij ooit bevelen, schrijf alles of niets,
antwoord ik, in de natuur wordt wet geschreven.
Wie van standpunt verandert, schept afstand, vindt iets.(c) Hans de Roo
De beste goocheltruc van Nederland
Vindt plaats op 5 december
Een leugen als cultureel erfgoed is interessant
Maar mij gaat het meer om taai met gemberWat ik bij de intocht nooit kan verklaren
De Pieten lijken zo op de lokale bewoners
Zelfde droeve ogen, neuzen, bouw, behalve de haren!
Is het nachtelijk overspel of iets nog ongewoners?(Wie zoekt er spanning op de daken? Vanaf 18 jaar.)
Ook vrouwenpieten hebben vrouwenpietendingen
Laatst vroeg ik het de Sint in Wormerveer
Hij bleef zich in Zaanbochten wringen
Wauwelde iets over Pieten-eed en Pieten-eerInmiddels weet iedere Zaanse taalfan
Dat er niets rijmt op Pakjesboot 12 en
Dat dit prima past in zonderlinge pietenkringen(c) Kees-Jan Sierhuis