Op een dag breekt het

 

Op een zeker moment breekt het

en kruipen angst, woede en ontzetting

uit het ei. Krokussen steken de kop op en kleuren de

zwarte aarde om de vorst uit de grond te verdrijven

 

Tussen de kleine getypte letters

schreeuwt een handgeschreven protest

 

Staakt! Staakt! Staakt!

 

Het pamflet verspreidt zich als een

olievlek. Als teken van verzet

wordt het werk neergelegd

 

Alles staat stil

Geen tram rijdt

geen kraan loopt

Fabrieken en machines zwijgen

De arbeiders – de mensen – komen op stoom

 

De massa marcheert van Dam naar Dam

De massa scandeert en strijdt

tegen de beperkte houdbaarheid

van menselijkheid.

 

Het was 1941

 

De krokuskoppen waren kansloos in

bevoren aarde. Inkt droogde op,

stemmen werden gesmoord. Het

protest werd gebroken. De vijand

bleef moorden

 

Ondergronds smeulde het, wortelde weerstand

en bleef de aarde in beweging. Want – hoe dan ook –

op een dag breekt het en kruipen liefde, vrede en

rechtvaardigheid uit het ei.

 

Het is 2021

 

Krokussen, tulpen en narcissen steken hun koppen

op en kleuren onze wereld. Wij zijn vrij

 

Schreeuw het uit!

 

En verzet je tegen alles wat tegen mensen lijkt te zijn

Breek als het nodig is – ook al zijn de signalen klein